Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزراش خبرآنلاین، کتاب «قدرت نرم چینی» تبیینی مختصر ولی دقیق ازتلاش‌های چند دهه ای چین برای مبارزه با جنگ رسانه‌ای است که کشورهای غربی خصوصا آمریکا در چند دهه گذشته علیه این کشور به راه انداخته اند. این کتاب شرح چگونگی ورود چینِ تحت رهبری شی جین‌پینگ به جنگ روایت‌ها علیه این کشور به رهبری رسانه‌های آمریکایی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شی هدف از این مبارزه را خنثی کردن اقدامات تخریبی غرب علیه چین و جایگزین کردن «روایت درست و دقیق از چین واقعی» در جنگ روایت‌ها می داند.

ماریا رپنیکوا در کتاب قدرت نرم چینی در این خصوص اینگونه می نویسد:

هدف اصلی از  داستان‌سرایی و روایت گری  مد نظر شی جین پینگ ارائه تصویری درست از چین به جهان و اصلاح تصورات غلط ساخته شده توسط رسانه های غربی‌ از این کشور بوده است. چین در دهه‌های اخیر تلاش‌های گسترده‌ای برای تقویت قدرت نرم خود انجام داده است. این کشور با سرمایه‌گذاری در رسانه‌های بین‌المللی و ایجاد مراکز فرهنگی در سراسر جهان، به دنبال افزایش جذابیت بین‌المللی و تأثیرگذاری بر دیگر کشورها و مردمان آن‌ها بوده است.

رسانه‌های غربی اغلب با نگرشی منفی نسبت به چین برخورد می‌کنند. این رویکرد منفی‌گرایانه، که گاهی اوقات شامل داستان‌های بی‌اساس و بدون شواهد می‌شود، نشان‌دهنده عدم درک عمیق از وضعیت این کشور است.

بر اساس این کتاب، حزب کمونیست برای اجرای دستورات شی در خصوص بهبود وجهه چین اقدامات زیادی انجام داده است.  آن ها  استراتژی‌های مختلفی را، از تبلیغات رسانه‌ای گرفته تا روش های مختلف دیپلماسی عمومی  در قالب تقویت قدرت نرم به کار گرفته اند تا تصویر چین را از یک کشور آن گونه که غربی ها می گویند دردسرآفرین به یک  کشور مسئولیت پذیرتغییر دهد.

شی جین‌پینگ یک بار دیگر در ژوئن 2021 به صورت علنی خواستار ارائه تصویری «دوست‌داشتنی» تر از چین شد که تعادل بین اعتماد و فروتنی را به‌عنوان راهی برای به دست آوردن دوستان بیشتر در جان ایجاد کند.

در بخش دیگری از این کتاب نوشته شده : شی جین‌پینگ در همه سالهایی که بر مسند رهبری حزب کمونیست و ریاست جمهوری چین تکیه زده بارها بر پیوند بین قدرت نرم فرهنگی و توسعه چین تأکید کرده  و قدرت فرهنگی را هم‌تراز باقدرت سخت دانسته و می‌گوید: «مسیر توسعه برای هر کشور بزرگی در طول تاریخ شامل بهبود قدرت سخت مانند قدرت اقتصادی و قدرت نظامی و همچنین تقویت قدرت نرم مانند ارزش‌ها، ایدئولوژی‌ها و فرهنگ و رسانه بوده است» شی همچنین در سخنرانی‌های خود بر بعد خارجی، ازجمله اهمیت ایجاد قدرت گفتمان بین‌المللی، به‌ویژه در مقابل غرب، تأکید می‌کند و از رسانه ها و صاحبان سخن می‌خواهد تا  صدای چین واقعی را به گوش جهانیان برسانند.

بر اساس آنچه در کتاب «قدرت نرم چینی»  آمده : «تأییدها و تجویزهای رسمی در دو دهه گذشته و به‌ویژه در دوران شی جین‌پینگ، الهام‌بخش تولید انبوهی از نوشته‌های سیاسی و مقالات دانشگاهی در مورد قدرت نرم و تقویت آن در برابر قدرت نرم غرب بوده است. دولت چین همچنین  اقدامات گسترده  رسانه ای، فرهنگی، علمی، آموزشی و تبلیغاتی را در این زمینه برنامه ریزی و اجرا کرده است. »

رپنیکوا در جایی از کتاب خود می نویسد: « اگرچه اثربخشی این تلاش‌ها هنوز به‌طور جامع ارزیابی نشده، اما تأکید مداوم بر بهره‌گیری از قدرت نرم قابل‌توجه است.»

کتاب « قدرت نرم چینی؛ عناصر چینِ جهانی» نوشته ماریا رپنیکوا با ترجمه محمدرضا نوروزپور و مقدمه حامد وفایی توسط انتشارات خبر امروز منتشر شده است و منبع بسیار خوبی برای درک رفتار و کنشگری چین در برابر قدرت نرم آمریکا محسوب می شود.

این کتاب را می توانید از لینک زیر تهیه کنید

4949

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1888703

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: قدرت نرم چینی محمدرضا نوروزپور شی جین پینگ قدرت نرم چین قدرت نرم چینی شی جین پینگ رسانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۲۱۸۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهبرد اصلاح طلبان برای مدیریت فضای داخلی مجلس دوازدهم/اعتراف تلویحی هم میهن: آشوب‌های ۷۸ کار دوستان ما بود!

اصلاح طلبان ساختاری در حالی به دنبال بهره گیری از مجلس دوازدهم می باشند که انتخابات مجلس را تحریم کردند.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که استقبال گرم لاهور و کراچی از رئیس‌جمهور ایران، تتر به جای دلار در معاملات نفتی و بازی با آمار واردات خودرو در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

اصلاح طلبان راهبرد خود برای فضای داخل مجس شورای اسلامی را مشخص کرده اند، بر اساس اخبار دریافتی اصلاح طلبان ضمن تاکید بر شکل گیری فراکسیون اصلاح طلبان در مجلس شورای اسلامی و لزوم مدیریت بهینه آن، خارج از پارلمان تاکید کرده اند که هدف اصلی این جریان در مجلس باید تعمیق شکاف میان قالیباف و جبهه پایداری و حامیان دولت باشد.

روزنامه آرمان امروز درباره ترکیب مجلس آینده نوشته است:

با نزدیک شدن به روز برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی گویا فضای انتخاباتی در داخل مجلس هم در حال گرم شدن است و چنان که از خبرهای پشت پرده و البته جلوی پرده می‌توان فهمید باید بگوییم شاخه‌های تندروی اصولگرا در حال افزایش تحرکات خود برای کنار زدن «محمدباقر قالیباف» هستند. بعد از اینکه خبرهای جلسه «حمید رسایی» با برخی از نمایندگان در رسانه‌ها منتشر شد روز گذشته نوبت به «مجتبی ذالنوری» بود، نایب رییس کنونی مجلس که تلاش دارد خود را در جمع نامزدها حفظ کند رسید تا انتقادهای تندی از نوع مدیریت مجلس بکند، هرچند در نطق خود اعلام کرد که در مورد فرد خاصی صحبت نمی‌کند ولی به‌خوبی مشخص بود که مخطالبش چه کسانی بود.

این روزنامه اصلاح‌طلب در بخش دیگری از گزارش خود می‌نویسد:

او در این بین حتی مواردی در خصوص اصلاح روند فعالیت مجلس را هم مطرح کرد. که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد. باتوجه به تحرکات شاخه‌های تندروی اصولگرا مانند شریان، پایداری و صبح ایران باید بگوییم که آنها پروژه عبور از قالیباف را پیش از شروع رقابت‌های ۱۱ اسفند آغاز کرده بودند. در روزی که رائفی‌پور در میتینگ انتخاباتی خود هدف را رقابت با قالیباف عنوان کرده بود. باید به این موضوع هم اشاره کنیم که در بین ۵ گزینه مطرح شده تنها قالیباف است که از شاخه‌ غیر تندرو وارد میدان انتخابات ریاست مجلس خواهد شد.

روزنامه آرمان‌ملی دیگر روزنامه اصلاح‌طلب است که علاقه خاصی به مدیریت مجلس آتی داشته و نیم‌نگاهی نیز به انتخاب رئیس بعدی دارد، این روزنامه می‌نویسد:

هر چه به روزهای پایانی عمر مجلس یازدهم نزدیک‌تر می‌شویم انتظارات برای تشکیل و آغاز به کار مجلس دوازدهم بیشتر می‌شود و گعده‌نشینی‌ها و دورهمی‌های منتخبان مجلس دوازدهم برای تاثیرگذاری بیشتر در مجلس آینده افزایش می‌یابد. البته در دور نخست که شاهد رقابت درون گروهی اصولگرایان با یکدیگر بودیم و قابل پیش‌بینی هم بود لیست امناء دست بالا را پیدا کرد و اکثریت نفرات راه یافته از تهران به مجلس از این لیست بودند. حال اینکه در دور دوم مجددا همه چیز طبق روال دور اول انجام خواهد شد و تمام کسانی‌که در دور اول حدنصاب ممکن آرا را به‌دست نیاورده بودند باهم به رقابت خواهند پرداخت. اما اینکه در دور دوم انتخابات چه میزان از واجدان شرایط بخواهند در انتخابات شرکت کنند خود محل سوال است.

اصلاح طلبان تاکید دارند تقویت موضع قالیباف در مجلس از اهداف اصلی این جریان می باشد اما نه به دلیل حمایت از شخص قالیباف بلکه بر اساس این راهبرد که قالیباف ضعیف شده نمی تواند نزاع و اختلاف در میان جبهه اصولگرایی را در داخل و خارج مجلس تامین کند.

به باور اصلاح طلبان تاکید بر حضور قالیباف در راس مجلس گرچه در فرایند مذاکره برای تامین سهم برای فراکسیون اصلاح طلبان و بازی در این مجلس موثر است اما به طور کلی ۲ راهبرد اصلی را هدف قرار می دهد؛ یکی تولید نزاع میان اصولگرایان و تعمیم آن به شکست یکدست سازیدومی مشغول سازی قالیباف، تولید مساله برای وی!

گفتنی است اصلاح طلبان به ویژه اصلاح طلبان ساختاری در حالی به دنبال بهره گیری از مجلس دوازدهم می باشند که مشارکت در انتخابات آن را تحریم و عملا مبارزه با حاکمیت را تجویز کرده بودند و حال با برنامه ریزی برای مجلس آینده علاوه بر به نمایش گذاشتن دورویی خود، از سوی دیگر اعتیاد این جریان به قدرت را نیز عیان می سازند.

اعتراف تلویحی یک روزنامه اصلاح‌طلب!

روزنامه هم‌میهن به مدیرمسئولی غلامحسین کرباسچی، در سرمقاله‌ای بدون نام نویسنده، به موضوع توقیف نشریات زنجیره‌ای در ۲۴ سال پیش پرداخته است. در این یادداشت که مطابق ادبیات اصلاح‌طلبان، از آن اتفاق در اردیبهشت ۷۹ با عنوان توقیف فله‌ای نام برده شده، فضای رسانه‌ای کشور را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانه‌های زنجیره‌ای در سال ۷۹ دانسته است. در واقع به نظر می‌رسد هم‌میهن خواسته یک مشکل بزرگ را ناشی از آن توقیف بداند و گران فروشی کند!

هم‌میهن در سرمقاله خود آورده که «توقیف فله‌ای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاه مدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاح‌طلبان شد، ولی در میان‌مدت و بلندمدت نظام رسانه‌ای کشور که یکی از مهم‌ترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانه‌های کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت می‌توان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانه‌ای کشور به‌طور کامل و بالای ۹۵ درصد در داخل کشور بود. مهمترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاری‌های دارای مجوز، فعالیت گسترده‌ای می‌کردند. در مرحله سوم مطبوعات، به‌ویژه روزنامه‌ها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاح‌طلب بود.»

در ادامه این مطلب آمده است که:

اکنون در چه وضعی قرار داریم؟ اثرگذاری صداوسیما در مقایسه با ماهواره‌های فارسی‌زبان بسیار ضعیف و در حاشیه قرار دارد. صداوسیما از حیث میزان بینندگان به‌شدت افت کرده و مهم‌تر از افت کمی، افت کیفی بهره‌مندان از این رسانه هستند که بیشتر شامل افراد سالمند، با تحصیلات پایین و افراد غیرشهرهای بزرگ و روستایی، که کم‌ترین اثرگذاری را در فضای عمومی و اجتماعی دارند!

سال ۷۹ تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکه‌های اجتماعی نبود؛ پیام‌رسان‌های مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توییتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه اتفاق ۲۴ سال قبل را بی‌توجه به رسانه‌های نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانه‌ای به فضای کنونی رسانه‌ای ربط بدهد؟

یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵ درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوب‌های تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانه‌های داخلی و در واقع روزنامه‌های زنجیره‌ای آن زمان بود. چه آنکه به قول هم‌میهن کسی توجهی به رسانه‌های خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاه‌های دشمن‌اند؛ همان کاری را می‌کنند که رادیو و تلویزیون‌های بی‌بی‌سی و امریکا و رژیم صهیونیستی می‌خواهند بکنند.» آیا اصلاح‌طلبان مسئولیت این تشویش اذهان عمومی را می‌پذیرند؟

دیگر خبرها

  • علم گرفتار سانسور و تبعیض رسانه‌ای/ وقتی اسمی از دانشمندان آسیایی و آفریقایی به میان نمی‌آید
  • روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست
  • کدام کتاب «سروش صحت» باعث صف طولانی در اصفهان شد؟
  • جنگ تن‌هاخ با روزنامه‌نگاران: حق سوال پرسیدن ندارید!
  • روایت رسانه‌های پاکستانی از دستاورد‌های اولین سفر رئیس جمهور به اسلام آباد
  • بازتاب گسترده سفر رئیسی به پاکستان در رسانه‌های این کشور
  • شهادت یک خبرنگار دیگر فلسطینی در بمباران خانه‌اش در غزه
  • شارلاتان‌بازی نشریات توقیف‌شده به روایت اصلاح‌طلبان
  • جنگ داخلی؛ فیلمی که آمریکا را به وحشت انداخت!
  • راهبرد اصلاح طلبان برای مدیریت فضای داخلی مجلس دوازدهم/اعتراف تلویحی هم میهن: آشوب‌های ۷۸ کار دوستان ما بود!